Αντιμετωπίζοντας την επιμονή των παιδιών να κοιμούνται στο κρεβάτι του μπαμπά και της μαμάς

Κάθε παιδί νοιώθει μια ιδιαίτερη έλξη για το κρεβάτι των γονιών του. Στα μάτια του φαντάζει σαν μια τεράστια αγκαλιά που θέλει να χωθεί μέσα της. Ταυτόχρονα το κρεβάτι του μπαμπά και της μαμάς έχει την «ιερότητά του», σα να είναι αποτέλεσμα μιας παλιάς απαγόρευσης και, ταυτόχρονα, είναι το μέρος εκείνο όπου ο ύπνος θα έλθει πιο εύκολα για αυτό.

Κάθε βράδυ, προτού το βάλουν στο κρεβάτι του, το μικρό αναρωτιέται για ποιο λόγο οι γονείς δεν το παίρνουν να κοιμηθεί μαζί τους και το αφήνουν μόνο του μέσα στο σκοτάδι της καμαράς του. Για το παιδί η στιγμή που πρέπει να πάει για ύπνο είναι πραγματικά δύσκολη. Ο ύπνος σημαίνει αποχωρισμό από τους γονείς (και ιδίως από τη μητέρα), σβήσιμο του φωτός και «επαναπροβολή» των δραστηριοτήτων της ημέρας, μέσα στο σκοτάδι της νύχτας και τους φόβους του.

Τι λένε οι ειδικοί

Η άποψη παιδιάτρων και ψυχολόγων απέναντι στη συνήθεια πολλών γονέων να παίρνουν τα παιδιά τους στο κρεβάτι είναι, κατά βάση, αρνητική. Υπάρχουν λόγοι σχετικοί με την υγιεινή του παιδιού αλλά και λόγοι προστασίας των ιδιαίτερων σχέσεων των γονέων. Κυρίως όμως υπάρχει ο φόβος πιθανόν συνεπειών, στην ψυχολογική ανάπτυξη του παιδιού. Το να κοιμάται το παιδί με τους γονείς μέχρι κάποια προχωρημένη ηλικία, είναι κάτι που μπορεί να παρατείνει την εξάρτησή του από αυτούς και μάλιστα σε ηλικίες που θα έπρεπε να γίνεται όλο και πιο ανεξάρτητο.

Το Μάρτιο του 2007, οι New York Times δημοσίευσαν μία έρευνα σχετικά με το αν τελικά πρέπει ή δεν πρέπει να κοιμούνται τα παιδιά με τους γονείς τους. Σύμφωνα με το άρθρο, όταν ένα μεγαλύτερο σε ηλικία παιδί κοιμάται σε καθημερινή βάση με τους γονείς του, φτάνει σε σημείο να αδυνατεί να ξεχωρίσει τη θέση του γονέα και του παιδιού όπως και τη διαφορά ανάμεσα στους ενήλικες και στα παιδιά. Και φυσικά, όταν ένα 10χρονο παιδί βρίσκεται συνεχώς ανάμεσα στο ζευγάρι, τα προβλήματα στον γάμο δεν πρόκειται να αργήσουν να έρθουν. Ειδικότερα, η έρευνα έδειξε πως το να μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι παιδιά και γονείς, μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή ενός γάμου ενώ παράλληλα μπορεί να μπερδέψει και τα παιδιά για τη σεξουαλική τους ταυτότητα. Σήμερα, τα πράγματα έχουν αλλάξει και δεν υπάρχουν πλέον ταμπού για τη σωματική επαφή γονιού και παιδιού. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι συνίσταται και η υπερβολική επαφή.

Μόνο κατ΄ εξαίρεση

Ο γονιός ενός παιδιού δύο χρόνων που εξακολουθεί να κοιμάται στο κρεβάτι του ζευγαριού, συχνά επαναλαμβάνει τόσο στους άλλους όσο και στον εαυτό του ότι πρόκειται για μια μεταβατική φάση και ότι σε 3-4 χρόνια το παιδί θα καταλάβει πως δε μπορεί πια να κοιμάται στο κρεβάτι των γονιών.

Είναι γεγονός ότι τα παιδιά 3-4 ετών κάποια στιγμή βρίσκονται φορτωμένα με προσωπικά άγχη, τα οποία εκδηλώνονται υπό μορφή νυχτερινών φόβων, φανερά αδικαιολόγητων. Αυτή η συναισθηματική κατάσταση κάνει ακόμα πιο δύσκολη την παραίτηση από το να κοιμάται στο κρεβάτι των γονιών, όταν προηγουμένως έχει αποκτήσει αυτό το δικαίωμα. Ολα αυτά επηρεάζουν, αρνητικά τον αναγκαίο αποχωρισμό από τος γονείς. Τα συναισθήματα μοναξιάς και αποκλεισμού, οι νυχτερινοί φόβοι και όλα όσα άγχουν το παιδί, όταν πρόκειται να πάει για ύπνο είναι εμπόδια που τα παιδιά πρέπει να μάθουν να ξεπερνάνε. Το να παίρνουν οι γονείς στο κρεβάτι τους το παιδί δεν βοηθάει. Μπορούν να το βοηθήσουν να διώχνει τους φόβους του με άλλο τρόπο.

Το συζυγικό κρεβάτι πρέπει να παραμένει ενα μέρος, όπου μόνο κατ΄ εξαίρεση μπορεί να πηγαίνει το παιδί. Έτσι, θα το θεωρεί κάτι σαν βραβείο που δεν κερδίζεται εύκολα. Και με αυτόν τον τρόπο οι γονείς θα κρατούν τη σωστή απόσταση ανάμεσα στους ίδιους και το παιδί, ώστε να μη συγχέονται οι ρόλοι.

Μικρά “τρυκ” για να κοιμάται στο δωμάτιό του

Αν το παιδί σας φοβάται να μείνει μόνο του στο σκοτάκι, ακολουθήσετε μερικές πρακτικές συμβουλές:

Αφήστε ένα μικρό φως αναμμένο καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας και βάλτε του δίπλα του και ένα φακό ή φανάρι που θα μπορεί να το χρησιμοποιήσει αν νομίζει ότι θέλει περισσότερο φως στο δωμάτιό του. Την παραπάνω διαδικασία μπορείτε να την εντάξετε σαν παιχνίδι κατά τη διάρκεια της ημέρας, παίζοντας στο σκοτάδι και ανοίγοντας το φως ή το φακό για να βρείτε κάτι ή κάποιον που κρύβεται.
Βάλτε του λίγη μουσική πριν κοιμηθεί σε χαμηλή ένταση ή τραγουδήστε του εσείς μέχρι να το πάρει ο ύπνος στο κρεβάτι του.
Διαβάστε του ένα παραμύθι ή πείτε του μια ευχάριστη ιστορία.
Πριν κοιμηθεί μπορείτε να ελέγχετε μαζί του τους χώρους που του προκαλούν φόβο.
Δώστε του να πάρει αγκαλίτσα το αγαπημένο του κουκλάκι ή αντικείμενο, για να αισθανθεί ότι έχει παρέα