Η οξεία γαστρεντερίτιδα είναι μια από τις πιο συχνές αιτίας νοσηρότητας στην παιδική ηλικία. Οφείλεται είτε σε ιούς είτε σε μικρόβια. Τις περισσότερες φορές 70-90% προκαλείται από ιώσεις. Είναι προφανές, πως το κύριο σύμπτωμα της οξείας γαστρεντερίτιδας είναι οι διαρροϊκές κενώσεις που συχνά περιέχουν και βλέννες. Σε μερικές περιπτώσεις, υπάρχουν και ίχνη αίματος. Άλλες φορές υπάρχει πόνος στην κοιλιά, πυρετός και εμετοί.

Η αντιμετώπιση της γαστρεντερίτιδας είναι διαιτητική και υποστηρικτική. Συνήθως οι περισσότεροι παιδίατροι συνιστούν είτε διακοπή του γάλακτος είτε (συνηθέστερα) αντικατάσταση του με κάποιο γάλα χωρίς λακτόζη (FL). Εξαιτίας του κινδύνου αφυδάτωσης, πρέπει να προσέχουμε πολύ την αντικατάσταση των “χαμένων” υγρών.

Μερικές πρακτικές οδηγίες

Αν υπάρχουν και εμετοί τότε οπωσδήποτε για μισή ώρα μη δώσετε απολύτως τίποτα στο παιδί να πιει. Ο λόγος είναι πολύ απλός. Μετά από έναν εμετό ο σπασμός του στομάχου, εμποδίζει την ουσιαστική πρόσληψη. Είναι αντιθέτως και πολύ ερεθισμένο. Συνεπώς εάν βιαστικά (για να προλάβουμε αφυδάτωση) του δώσουμε να πιει υγρά, θα ακολουθήσουν οπωσδήποτε νέοι εμετοί. Μετά την πάροδο της μισής ώρας αρχίζουμε να χορηγούμε μικρές ποσότητες υγρών. Όταν λέμε μικρές, εννοούμε ΜΙΚΡΕΣ. Είναι αφελές να δίνουμε στο παιδί μας ένα μπουκάλι ή ένα ποτήρι και να του ζητάμε να πιει μόνο μια γουλιά. Μην το ρισκάρετε. Δώστε του με ρυθμό 1 κουταλιά της σούπας υγρά ανά 1 λεπτό.

Αρκετή βοήθεια στις διάρροιες, προσφέρουν τα “πρεβιοτικά” που κυκλοφορούν σε μορφή σκόνης ή κάψουλες. Επίσης, τα διαιτητικά τρικ των γιαγιάδων (ρυζόνερο, μπανάνα, μήλο, λαπάς ρυζιού) μπορούν να βοηθήσουν.

Όσον αφορά στο μύθο της αραιωμένης κόκα κόλας. Προφανώς και δεν μπορεί να σταματήσει τις διάρροιες. Χρησιμοποιείται με αρκετή επιτυχία στις αναπτυσσόμενες ασιατικές-αφρικανικές χώρες γιατί περιέχει ζάχαρη που είναι βασικός ηλεκτρολύτης. Ο ρόλος του μαύρου τσαγιού σαν μέτρο βοήθειας είναι αμφίβολος. Ασφαλώς “σφίγγει” την σύσταση των κοπράνων αλλά λόγω της διεγερτικής τεΐνης που περιέχει, αυξάνει την ούρηση του παιδιού και του προκαλεί αναστάτωση. Αν παρόλα αυτά θέλουμε να το βοηθήσουμε με το τσάι (αυτονόητο είναι το μαύρο τσάι και όχι το χαμομήλι), αφήνουμε το φακελάκι στο νερό για ελάχιστα λεπτά (κοιτάζουμε το χρώμα να είναι πάντα σαν της ρετσίνας και ποτέ σαν του κονιάκ).

Πολύ συχνά, τα οξέα συμπτώματα (έμετοι, πυρετός και οι πολλές διάρροιες) σταματούν σύντομα αλλά για αρκετό καιρό το βρέφος- παιδί έχει αρκετές μαλακές (ασχημάτιστες) κενώσεις. ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ ΚΑΙ ΜΗΝ ΠΙΕΖΕΤΕ ΓΙΑ ΓΡΗΓΟΡΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.

Όπως αναφέραμε και στην αρχή, στο 10-15% των περιπτώσεων οι γαστρεντερίτιδες έχουν μικροβιακή προέλευση. Είναι αδύνατον στον γιατρό να αντιληφθεί χωρίς πολύπλοκες, χρονοβόρες εξετάσεις (καλλιέργειες κοπράνων) την αιτία της λοίμωξης. Υποψιαζόμαστε μικρόβιο και όχι ιό όταν υπάρχει πολύ υψηλός πυρετός, αίμα, πολύ βεβαρημένη κατάσταση στο μωρό και λοιπά. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είτε ο παιδίατρος παίρνει την απόφαση να χορηγήσει αντιβίωση (μια απόφαση αρκετά ριψοκίνδυνη) είτε παραπέμπει το παιδί στο νοσοκομείο.

Δρ. Κώστας Κομματάς

ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ

Website: www.opediatrosmou.gr/

Φιλιππουπόλεως 74 Αμπελόκηποι, Θεσσαλονίκη,

T: 2310 725520
Μ: 6944374370
Mail: kostaskomm@gmail.com