Child Insurance | H 1η και μοναδική ιστοσελίδα στην ελληνική αγορά αποκλειστικά για την ασφάλιση του παιδιού!

Με τον όρο Baby-led-weaning (για συντομία BLW) εννοούμε την εισαγωγή στερεών τροφών, μη αλεσμένων, στη διατροφή του μωρού, αφήνοντας στο ίδιο την πρωτοβουλία να φάει με τα χεράκια του ότι επιθυμεί από την τροφή που του προσφέρεται.

Σύμφωνα με την προσέγγιση Baby-led-weaning, τα περισσότερα μωρά είναι έτοιμα να αρχίσουν να πειραματίζονται με τις στερεές τροφές από την ηλικία των έξι μηνών περίπου. Οι γονείς μωρών που γεννήθηκαν πρόωρα (δηλαδή πριν από την 37η εβδομάδα κυήσεως), ή που έχουν οποιαδήποτε ιατρική πάθηση που μπορεί να επηρεάσει την ικανότητά τους να χειρίζονται το φαγητό με ασφάλεια ή να μεταβολίσουν μια ομάδα τροφών, καλό είναι να συζητήσουν με τον παιδίατρό τους, όταν θα πρέπει να αρχίσουν να προσφέρουν στο μωρό στερεές τροφές, και πριν αποφασίσουν να χρησιμοποιήσουν αυτή ως τη μόνη μέθοδο.

Ο αποκλειστικός μητρικός θηλασμός συνιστάται για τους πρώτους έξι μήνες της ζωής ενός μωρού. Ο θηλασμός είναι η ιδανική προετοιμασία για την αυτο – σίτιση με στερεές τροφές.

Φυσιολογικά, υγιή μωρά που θηλάζουν φαίνεται να είναι αρκετά ικανά, με τη σωστή στήριξη από τους γονείς τους, να διαχειριστούν μόνα τους την εισαγωγή στις στερεές τροφές. Ωστόσο, αν και είναι η αυτο – σίτιση η οποία χαρακτηρίζει το θηλασμό που στηρίζει τη θεωρία του Βaby – led – weaning (BLW), πολλοί γονείς των οποίων τα μωρά ταΐζονται με μπιμπερό έχουν διαπιστώσει ότι αυτή η μέθοδος λειτουργεί εξίσου καλά και για αυτούς. Η μόνη σημαντική διαφορά είναι η ανάγκη να εξασφαλιστεί ότι στο μωρό θα προσφερθούν και άλλα υγρά, εκτός από το γάλα.

Οι υποστηρικτές της θεωρίας επισημαίνουν ότι με το δεδομένο πως τα μωρά θέλουν να ανακαλύψουν τον κόσμο που τα περιβάλλει, αυτή η μέθοδος τους δίνει την ευκαιρία να ανακαλύψουν τον κόσμο των στερεών τροφών. «Χρησιμοποιεί την επιθυμία τους να εξερευνήσουν, να πειραματιστούν, και να μιμούνται τις δραστηριότητες των άλλων. Επιτρέποντας στο μωρό να ρυθμίσει τη διάρκεια κάθε γεύματος, και διατηρώντας την έμφαση στο παιχνίδι και την εξερεύνηση και όχι στο φαγητό, εξομαλύνεται η μετάβαση στις στερεές τροφές. Αυτό συμβαίνει διότι αυτό που παρακινεί τα μωρά για να κάνουν αυτή η μετάβαση είναι η περιέργεια και όχι η πείνα» αναφέρεται στην ιστοσελίδα babyledweaning.gr.

Ο φόβος μήπως πνιγεί

Οι υποστηρικτές της προσέγγισης Baby-led-weaning εκφράζουν την πεποίθηση ότι τα μωρά διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο πνιγμού στην περίπτωση που έχουν τον έλεγχο του τι μπαίνει στο στόμα τους από ό,τι αν τρέφονται με κουτάλι. «Αυτό συμβαίνει επειδή τα μωρά δεν είναι ικανά να μετακινήσουν εκ προθέσεως φαγητό στο πίσω μέρος του λαιμού τους, αν δεν έχουν αναπτύξει την ικανότητα να μασάνε. Και δεν αναπτύσσουν την ικανότητα να μασάνε, αν δεν έχουν αναπτύξει επαρκώς την ικανότητα να προσεγγίζουν και να αρπάζουν αντικείμενα. Η ικανότητα να πιάνουν πολύ μικρά αντικείμενα εξελίσσεται ακόμα πιο μετά. Έτσι, ένα πολύ μικρό μωρό δεν μπορεί να θέσει τον εαυτό του σε κίνδυνο εύκολα, επειδή δεν μπορεί να πιάσει και να βάλει στο στόμα του μικρά κομμάτια τροφών. Αντίθετα, «η σίτιση με κουτάλι, ενθαρρύνει τα μωρά να πιπιλίζουν κατευθείαν την τροφή στο πίσω μέρος του στόματος, καθιστώντας δυνητικά πιο πιθανό τον πνιγμό» τονίζεται, επίσης, στο babyledweaning.gr.

Ποιες τροφές συνιστώνται

Φρούτα και λαχανικά είναι ιδανικές τροφές. Τα πιο σκληρά τρόφιμα πρέπει να μαγειρεύονται ελαφρώς, έτσι ώστε να είναι αρκετά μαλακά για να μασηθούν. Το κρέας αρχικά είναι καλύτερο να προσφέρεται ως ένα μεγάλο κομμάτι, για να το εξερευνούν και να ρουφούν τα υγρά του. Όταν το μωρό μπορεί να καταφέρει να πιάνει και να αφήνει χούφτες με τροφές, ο κιμάς είναι μια πολύ καλή επιλογή. (Σημείωση: Τα μωρά δε χρειάζονται δόντια για να δαγκώσουν και να μασήσουν – τα ούλα κάνουν πολύ καλά αυτή τη δουλειά)

Στην ερώτηση σχετικά με το αν χρειάζεται να κόβουμε τις τροφές σε μπουκιές, η απάντηση είναι αρνητική. «Αυτό δυσκολεύει ένα μικρό μωρό να τις χειριστεί. Ένας καλός οδηγός για το μέγεθος και το σχήμα που απαιτείται είναι το μέγεθος της γροθιάς του μωρού, με ένα σημαντικό επιπλέον παράγοντα που πρέπει να έχουμε κατά νου: τα μωρά δεν μπορούν να ανοίξουν τη γροθιά τους για να απελευθερώσουν τα αντικείμενα. Αυτό σημαίνει ότι τα καταφέρνουν καλύτερα με τρόφιμα που έχουν σχήμα τηγανητής πατάτας ή έχουν ενσωματωμένη «λαβή» (όπως το στέλεχος σε ένα κομμάτι μπρόκολο). Μπορούν έτσι να μασήσουν το κομμάτι που εξέχει από τη γροθιά τους και αφήσουν το υπόλοιπο – συνήθως καθώς απλώνουν τα χεράκια τους για να πιάσουν το επόμενο ενδιαφέρον κομμάτι».

Μια συμβουλή από την παιδίατρο Αλεξάνδρα Κοσμαρίκου:

«Μια συμβουλή προς εσάς με αφορμή μια γλυκιά μανούλα που ήρθε στο ιατρείο με το 13 μηνών αγοράκι της, η οποία μου στεναχωρήθηκε όταν διαπιστώσαμε ότι η ανάπτυξη του μωρού τους τελευταίους μήνες ήταν κάπως πιο αργή από το αναμενόμενο… Θαυμάζω τους γονείς που κατά την εισαγωγή των στερεών τροφών επιλέγουν να μην ταΐζουν οι ίδιοι το μωρό τους με αλεσμένα τρόφιμα, αλλά να αφήνουν την πρωτοβουλία στο ίδιο το μωρό (Baby-led-weaning) να φάει μόνο του με τα χεράκια του ό,τι επιθυμεί από τα μικρά κομμάτια στερεάς τροφής που του προσφέρεται. Απαιτεί πραγματικά χρόνο, χώρο και πολύ πολύ πολύ υπομονή! Προσοχή όμως: διασφαλίστε ότι το μικρό σας, εκτός από το να πειραματίζεται και να παίζει με το φαγητό, λαμβάνει και μία ικανοποιητική ποσότητα που επαρκεί για να καλύψει τις καθημερινές του ανάγκες! Επίσης, ιδιαίτερα για τα βρέφη που θηλάζουν, ΜΗΝ προσφέρετε «χωρίς όρια» το στήθος, κοντά στις ώρες του φαγητού. Το μωρό υπάρχει κίνδυνος να χρησιμοποιεί το φαγητό μόνο ως παιχνίδι και να τρέφεται… αποκλειστικά με γάλα! Αυτό είναι το ιδανικό κατά τους πρώτους μήνες ζωής, αλλά μετά τους 6 μήνες, η προσθήκη στερεών τροφών είναι απαραίτητη για τη σωστή ανάπτυξη του βρέφους και πρέπει να γίνεται με μέτρο και ισορροπία. Η αξιολόγηση ανά τακτά χρονικά διαστήματα του βάρους και του ύψους του μωρού από την παιδίατρό σας, σύμφωνα με τις καμπύλες της ηλικίας του, είναι η πιο κατάλληλη ένδειξη της σωματομετρικής ανάπτυξής του».